maandag 9 september 2013

Terug naar de vakantie

Als ik zo naar buiten kijk lijkt het echt alweer zo lang geleden dat we genoten van onze vakantie. Ik vind dat altijd zo'n feest: de kinderen heerlijk een flink aantal weken om me heen. 
Helaas telt dit niet voor mijn bijzondere mannetje. Die vindt vakanties niet zo heel leuk. hij mist echt de structuur van zijn KDC als je hem daar lang vandaan zou houden. Het ritme dat wij hier thuis hebben is voor hem niet goed genoeg. Kortom: hij vraagt erom dat je hem de hele dag 'bezighoudt'. Je moet voor hem zijn dag invullen want zelf kan hij dat niet.
 We hadden er dit jaar voor gekozen om hem twee keer één week bij ons te hebben. Twee aaneengesloten weken is voor ons én voor hem niet vol te houden, dus dit was dé oplossing. 

De eerste van de twee weken viel in een ontzettend warme periode. We (zijn vader en ik) hadden het er over gehad wat we hem konden bieden aan vertier. Bovenaan stond wandelen. Snel daarachter kwam zwemmen.  Zwemmen vindt hij echt geweldig. Alleen, het probleem  deed zich voor dat zwemplekken voor onze jongen niet zo makkelijk te bereiken zijn, behalve met de auto. Dat is niet zo ideaal en ook niet zo lekker in een hele warme zomer toch? 
Het meest perfect zou wel fietsen zijn. Maar ja, een fiets hebben we niet voor hem. Gelukkig bleek, na wat onderzoek, dat rolstoelfietsen wél te huur zijn bij het Hulpmiddelen Centrum. En dat hebben we dus gedaan. Jammer genoeg kon/durfde ik er niet op te fietsen, maar zijn vader kon er prima mee uit de voeten. En moet je zien hoe mijn zoon zit te genieten in zijn kuipje!






Prachtig om te zien hoe hij zat te genieten tijdens de ritjes met zijn vader. Hij zat met zijn benen te schoppen, met zijn armen te fladderen, met zijn hoofd te knikken. Genieten in optima forma. En hij werd er zo enorm rustig van. 
Het is een fiets met hulpmotortje dat ook aan de lader moet om op te laden natuurlijk. Dat gebeurde bij zijn vader in de gang, daar is ruimte genoeg. En mijn mannetje was zó blij met die fiets, dat het een beetje doorsloeg. Als de fiets namelijk in de gang stond op te laden, wilde hij persé in het kuipje zitten. Gewoon zitten te zitten. Hij wilde er bijna niet uit.Gelukkig werd die obsessie geen dwangmatigheid omdat hij weer naar Emmen vertrok na een week. Zodat we nu terug kunnen kijken op een heel positieve ervaring met deze fiets! Heerlijk om hem zo te zien genieten. Mijn mannetje. Mijn zoon.

2 opmerkingen:

  1. Wat fijn dat zoiets bestaat! En dat hij er zo van genoot, super!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heeey lieve Janny!!!
    Wat een heerlijk mannetje heb je zeg! Je ziet hem stralen! Wat fijn om je zoon zo gelukkig te zien!!! Dat vind ik wel fijn, hij is zo blij met de kleinste dingen... Terwijl de meesten kids van deze leeftijd niet zo tevreden zijn...
    Dank je wel voor je lieve berichtje op mijn blog! Ik lees jou blog ook graag hoor! Hoe gaat het verder met je jongste kaboutertje? Jammer dat je niet kan/mag komen op de ds dag:( had je graag willen ontmoeten!! Enne, ik geef ook nog bv hoor! Maar vooral eigenlijk als hij gaat slapen... Of soms komt hij een slokje halen als troost..
    Nou lieve meid, fijne zondag!!!!
    Dikke warme knuffel voor jou van mij!!
    Liefs,
    Kimmie

    BeantwoordenVerwijderen